Πόσο κοστίζει η απώλεια δεδομένων

Ποιος είναι υπεύθυνος για τα δεδομένα εάν αυτά χαθούν ανεπιστρεπτί

Ιδιαίτερα στις μεγαλύτερες εταιρείες, κατά τη διάρκεια των επιχειρηματικών δραστηριοτήτων παράγονται διαρκώς αμέτρητα δεδομένα. Η διαχείριση και η επεξεργασία τους γίνεται συνήθως με τη βοήθεια πολύπλοκων συστημάτων ΤΠ. Η αξία αυτού του υλικού δεδομένων εξαρτάται κυρίως από το είδος των δεδομένων και το όφελος που αποφέρει στην εκάστοτε εταιρεία.

Σε αντίθεση με τα φυσικά αντικείμενα, τα δεδομένα δεν έχουν υλική αξία. Οπτικά αποθηκευμένα σε CD ή DVD ή μαγνητικά αποθηκευμένα σε σκληρό δίσκο, δεν είναι ούτε απτά ούτε ορατά χωρίς τη βοήθεια υπολογιστή. Σε πολλές περιπτώσεις, τα δεδομένα είναι επίσης μοναδικά και χάνονται αμετάκλητα εάν χαθούν. Αυτό ισχύει για τεχνικά σχέδια, χειρόγραφα και εκθέσεις εμπειρογνωμόνων, καθώς και για φωτογραφίες διακοπών ή γάμου.

Εάν τα δεδομένα χαθούν ανεπιστρεπτί σε μια εταιρεία, τίθεται γρήγορα το ζήτημα της κατάλληλης αποζημίωσης. Η γερμανική νομοθεσία περί αποζημίωσης διακρίνει μεταξύ αποζημίωσης για ζημία και αποκατάστασης. Βασικά, ο νόμος αυτός προϋποθέτει ότι ο εκάστοτε ζημιωθείς οφείλει να αποζημιώσει τη ζημία που υπέστη στο πλαίσιο της αποκατάστασης. Για το σκοπό αυτό, πρέπει είτε να αποκαταστήσει ο ίδιος τη ζημία είτε να καταβάλει το χρηματικό ποσό που απαιτείται για την αποκατάσταση. Αυτό θα ήταν, για παράδειγμα, το ποσό που θα απαιτούσε μια εταιρεία ανάκτησης δεδομένων για να καταστήσει τα κατεστραμμένα δεδομένα και πάλι αναγνώσιμα.

Ωστόσο, εάν τα δεδομένα χαθούν οριστικά, η πορεία αυτή οδηγεί σε αδιέξοδο. Εάν κανείς δεν είναι σε θέση να επαναφέρει τα δεδομένα στην ίδια μορφή, δεν οφείλονται τα αναγκαία για την αποκατάσταση χρηματικά ποσά. Ωστόσο, αυτό δεν απαλλάσσει αυτομάτως το ζημιογόνο μέρος από την υποχρέωσή του να καταβάλει αποζημίωση. Αντίθετα, λόγω της αδυναμίας αποκατάστασης, οφείλει τότε αποζημίωση σε χρήμα, το ύψος της οποίας υπολογίζεται σύμφωνα με τη λεγόμενη υπόθεση της διαφοράς.

Για το σκοπό αυτό, προσδιορίζεται η διαφορά μεταξύ της οικονομικής κατάστασης του ζημιωθέντος μετά την επέλευση του ζημιογόνου γεγονότος και της υποθετικής οικονομικής κατάστασης χωρίς το γεγονός αυτό. Σύμφωνα με αυτόν τον υπολογισμό, η αντισταθμίσιμη ζημία αντιστοιχεί στο κόστος που πρέπει να δαπανηθεί για την αναδημιουργία των χαμένων, μη ανακτήσιμων δεδομένων από τη μνήμη, καθώς και στον πρόσθετο χρόνο και τα έξοδα προσωπικού που προκύπτουν από τη διακοπή των επιχειρηματικών διαδικασιών. Η απώλεια κέρδους θεωρείται επίσης αντισταθμίσιμη ζημία.

Από αυτόν τον τύπο αποζημίωσης είναι προφανές ότι αποζημιώνονται μόνο οι αποθετικές ζημίες και η απώλεια κέρδους. Τα ίδια τα εξαφανισμένα δεδομένα δεν έχουν χρηματική αξία. Η δήλωση αυτή δεν είναι σε καμία περίπτωση νομική ασήμαντη. Είναι σίγουρα σημαντικό όταν πρόκειται για ιδιωτικά αρχεία όπως οι ψηφιακές φωτογραφίες διακοπών που ήδη αναφέρθηκαν. Εάν αυτά χαθούν ανεπιστρεπτί, αυτό είναι αναμφίβολα ενοχλητικό για τους θιγόμενους, αλλά δεν υπάρχει καμία υλική ζημία. Ως εκ τούτου, οι ιδιώτες δεν μπορούν συνήθως να υπολογίζουν σε αποζημίωση σε περίπτωση απώλειας δεδομένων.

Αλλά ακόμη και οι εταιρείες που υφίστανται μεγάλη ζημία λόγω της καταστροφής δεδομένων δεν λαμβάνουν αυτόματα αποζημίωση για τις απώλειες. Όσοι αμελούν να δημιουργούν τακτικά αντίγραφα ασφαλείας των δεδομένων τους φέρουν τουλάχιστον ένα μέρος της ευθύνης. Ως εκ τούτου, τα σχετικά με την εταιρεία δεδομένα θα πρέπει να είναι διαθέσιμα σε δύο ή τρία αντίγραφα σε διαφορετικούς φορείς δεδομένων. Εάν αυτό παραμεληθεί, ο θιγόμενος μπορεί να μείνει χωρίς καμία προσφυγή.

Σήμερα, οι εταιρείες πρέπει να γνωρίζουν περισσότερο από ποτέ ότι τα δεδομένα τους αποτελούν κεφάλαιο και για τον λόγο αυτό χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Η αξιολόγηση των δεδομένων από επιχειρηματική σκοπιά βοηθά στην εύρεση της κατάλληλης τεχνολογίας για την ασφάλεια των δεδομένων χωρίς να ξεπερνάμε το όριο ή να διατρέχουμε τον κίνδυνο να παραμελήσουμε τεχνολογικά σημαντικά δεδομένα της εταιρείας

Ψάξτε το περαιτέρω: Απώλεια δεδομένων

Άρθρα σχετικά με το θέμα

Δημοσιεύστε ένα σχόλιο εδώ...